De Belgische justitiehuizen staan voor een grote veranderingsoperatie. In het federale regeerakkoord dat in december 2012 werd gesloten is opgenomen dat de bevoegdheden toevertrouwd aan de justitiehuizen in de nabije toekomst overgeheveld zullen worden van het federale naar het gemeenschapsniveau. Naast een heleboel pertinente vragen en heel wat onzekerheid op het terrein biedt deze communautarisering van de justitiehuizen ook kansen om na te denken over de bejegening van justitiabelen in de toekomst. Het is op deze kansen dat dit onderzoeksvoorstel wil inzetten.

Voorgaand PWO-onderzoek wees recent nog op het feit dat justitieassistenten zoekend zijn in hun visie op de bejegening van justitiabelen. Dit uit zich vooral op methodisch vlak: daar waar het Directoraat-Generaal Justitiehuizen het systeemtheoretisch kader van Palo Alto naar voor schuift als werkmodel, vindt dit op het terrein weinig ingang. Dit zorgt voor methodische onzekerheid en onduidelijkheid in de professionele identiteit van justitieassistenten.

Binnen het Directoraat-Generaal Justitiehuizen gaan steeds meer stemmen op om ook andere modellen van daderbegeleiding te exploreren en eventueel te implementeren. In concreto gaat het over het Risk-Need-Responsivity (RNR) Model en het Good Lives Model (GLM) die ogenschijnlijk elkaars tegenpolen zijn. Steeds meer auteurs pleiten echter voor een ‘hybride’ model van daderbegeleiding waarbij het RNR-model gekoppeld worden aan het GLM. Tot op heden is er geen sprake van een systematische kennis, verspreiding en implementatie van deze internationale modellen van daderbegeleiding in de Belgische justitiehuizen. In dit project zullen verschillende modellen van daderbegeleiding die vandaag worden toegepast binnen de context van het Forensisch Welzijnswerk bekeken worden.

De doelstelling van dit projectvoorstel is aan de hand van een literatuurstudie en focusgroepen visieontwikkeling, de uitbouw van een eigen professionele identiteit en de zoektocht naar een zo goed mogelijk begeleidingskader te ondersteunen.