Kinderbegeleiders: ‘Geef ons tijd en waardering’

Er is niet aan te ontkomen, het is crisis in de kinderopvang. Crèches sluiten de deuren door personeelstekort. Bekende ouders zoals Antwerps schrijver Elisabeth Lucie Baeten beklimmen de barricaden om de alarmbel te luiden en minister Hilde Crevits voelt de druk stijgen. Maar waar is de stem van de kinderbegeleiders? Waar wringt het schoentje voor de mensen waarover zoveel gezegd wordt? Onze onderzoekers van het onderzoekscentrum Pedagogie in Praktijk deden de afgelopen twee jaar onderzoek naar de jobbeleving van kinderbegeleiders. Conclusie: er is, naast minder kinderen per begeleider en meer loon, nood aan meer maatschappelijke waardering en aan meer tijd. Meer tijd om te reflecteren, te overleggen, voor te bereiden en vorming en coaching te volgen.

Resultaat

Het resultaat van dat praktijkgericht wetenschappelijk onderzoek staat nu gebundeld in vier beeldverhalen.

Download de brochure met de belangrijkste bevindingen (pdf)

Bekijk de beeldverhalen:

Morele stress

Het welbevinden van de begeleiders ligt hoger wanneer er een goede communicatie is, collega’s vlot op elkaar zijn ingespeeld en ze het gevoel hebben dat ze bij elkaar terecht kunnen. Zijn er spanningen in het team, dan kost dit veel energie. Energie die naar de kinderen zou moeten gaan.

Mensen die samenwerken op een bureau kunnen elkaar wel eens een dag negeren. Maar wij werken fysiek door en naast elkaar, heel intens. Er zijn zaken die je dagelijks met elkaar moet bespreken. Zaken die voorbereiding en coaching vragen. Daar is geen tijd voor.
Kinderbegeleider

Onderwaarderen

Kinderbegeleiders ervaren dat mensen hun job onderschatten en onderwaarderen. Velen zien alleen het verzorgende luik of denken dat kinderbegeleiders enkel maar spelen met kinderen. Van het pedagogische aspect van de job, maar evengoed van de vele administratieve taken, zijn de meesten zich niet bewust.

De werkomstandigheden maken het kinderbegeleiders moeilijk om hun job goed te doen en dat geeft morele stress. Ze weten wel wat goede zorg is, maar hebben niet de mogelijkheid om die te bieden. Gevolg: uitval en personeelstekort.

Met hart en ziel

Onderzoekers Nele Van Gils en Kris De Visscher: “Kinderbegeleiders zijn trots op wat ze doen en halen veel energie en voldoening uit hun job. We zien tegelijkertijd dat er naast pedagogische ondersteuning een grote nood is aan kindvrije uren nodig om te reflecteren, overleggen, observeren, activiteiten voor te bereiden, vorming en coaching te volgen om zo te kunnen groeien als team. Kinderbegeleiders zorgen met hart en ziel voor onze kinderen. Zij hebben op hun beurt tijd, aandacht en waardering nodig om hun job op een goede manier uit te kunnen blijven oefenen.”

Meer weten, samenwerken of een persvraag?

Je kan bij ons onderzoekscentrum Pedagogie in Praktijk bijvoorbeeld terecht voor:

  • Ondersteuning die past bij organisaties die werken met kinderen en hun gezinnen.

  • Intervisie, werkplekleren, spellen, methodieken en online reflectietools.

Contacteer ons vrijblijvend